Çocuklar güldüğünde gökyüzü maviydi.
Ağladığında karararak çökerdi sis.
Işık içerdi toprak koştuğunda çocuklar.
Düşerse bir çocuk, kuraklaşırdı.
Dalları kırılırdı elma ağaçlarının.
Küserdi güneş...
-
Hak, eşitlik, özgürlük, adil paylaşmak slogan oldu proletaryaya! Öyle ya slogan atabilmektir özgürlük burjuvaya...
Yurttaşın kendini ifade edebilmesi, kültürünü geliştirebilmesi, inanç özgürlüğü farklılıkların birleştirici yanıydı; Ayrıştırma silahı oldu. Otomatik şarjörler acımadan patladı...
Kendi çocuklarını harcadı sınav telaşıyla. Öteki çocuklar şanslıydı coğrafya itibariyle... Demokrasi, eşitlik, barış refah ve mutluluk tohumları serpmedi bizim çocuklara...
Kabadayılar tehdit naraları savurdu. İnanırsan utanç inanmazsan utanç. Kıskandı haritadaki ülkeler kıs kıs...
Bin yıllık bir geçmişi vardı bu coğrafyanın. Mafya sorgular oldu devleti...
Yürütülerek çalışır mı yasa! Yargı yıllık izinde...
Dünkü siyaset kötüydü belki de! Bugün ve yarın ki siyaset hangi değerlerin simgesiydi...
Ya da imgesi! İmge şiirde olur. Şairlik de boş lakırtı...
Simge naradan ibarettir. Slogan yerli ve millî olmaktı. Yolunda gidilmese de...
Siyaset, refah ve huzur geleceğinin güvencesi değilse hangi sigorta şirketi bu teminatı verebilir...
Siyaset mi kirli olan! Siyaseti kirleten mi kirli olan! Temiz bir ülke için temiz siyasetçiler mi gerek! Siyasetin temizlenmesi mi gerek...
İktidarı eleştirmek mi ihanet, suskun kalmak mı?
Hangi hakikate perde çekilir. Suç örgütü liderlerinden, siyasetçilere, bürokratlara ve gazetecilere bulaşan milyon dolarları yüz yirmi sekiz kere sorsak söke söke cevap verirler mi...
Para sayma makineleri sesini bankalarda duydu çiftçi, işçi, memur borçlarını öderken...
İntihar kader mi? Çaresizlikten mi? Cevap verebilir mi din-ayet...
Din-ayet dedim de aklıma geldi. Diyanet şükredin dedi Ayasofya'da...
Hamdolsun aşımız ücretsiz. Bakın İngiltere'de ücretli. Zaten oradaki Bakan da danışmanıyla öpüşmüs de söke söke istifa etmiş.
Hamdolsun müzik çalmak da bütçe çalmak da yasak...
İyi de Ağustos böceklerini ne yapsak...
